Nadat zijn vriendin Anne* drie jaar geleden achter zijn gebruik kwam en hij een jaar later een heel heftige angstaanval kreeg, stelde zij een ultimatum. Dat was de stok die Joost nodig had om zijn verslaving aan te pakken.
''Het gaat goed met mij, ik ben nu zeven maanden clean en de cocaïne staat niet meer tussen mij en mijn vriendin. Bovendien heb ik een andere functie gekregen waardoor ik minder stress heb. Met dank aan mijn behandelaar Marit.
Ik was vijftien jaar toen ik voor het eerst cocaïne nam. En vijftien jaar lang dacht ik dat ik het gebruik onder controle had. Maar zo'n tien jaar geleden had ik wel dagelijks een dosis nodig om te functioneren en dat wordt natuurlijk niet minder. Thuis heb ik nooit gebruikt, ik kon de knop goed omzetten en mijn verslaving wegstoppen. Ik heb altijd gewerkt, Anne en ik zijn bijna twintig jaar samen en ik heb drie prachtige kinderen. Ik was geen junk, ik was wel verslaafd. Maar dat vond ik lastig te erkennen.
“Ik dacht niet dat er een oplossing was voor mijn verslaving, maar die was er wel.”
Het ultimatum van Anne opende bij mij de ogen. Het laatste wat ik wil, is haar kwijtraken. Ik moest een stap zetten en heb mij aangemeld bij Emergis. De intake was zes weken later. Ik was super zenuwachtig. Op weg naar Kloetinge stond ik wel tien keer op het punt om terug te gaan. Die rit viel mij heel, heel zwaar. Gelukkig kan ik er nu om lachen.
"Na de intake werd de ambulante behandeling snel gestart. Het is fijn om een vaste behandelaar te hebben. Ik mag Marit altijd bellen, gelukkig was de nood maar één keer zo hoog. Ze betrekt Anne bij de behandeling en kwam aan huis toen ik door een blessure niet naar Kloetinge kon komen".
Inmiddels weten ook enkele dierbaren van mijn verslaving. Mijn beste vriend heb ik het pas onlangs verteld. Hij was helemaal ontdaan dat ik er niet eerder over sprak. Maar ik praat gewoon niet zo makkelijk. Daarom is die klik met Marit zo belangrijk. Zij is heel direct en kan hard zijn, bij mij werkt dat goed. Ik weet niet of ik met een andere behandelaar hetzelfde resultaat had bereikt. De behandeling wordt minder intensief. Natuurlijk heb ik terugvallen gehad en soms heb ik nog zucht. Maar ik heb ook geleerd de symptomen te herkennen en ernaar te handelen. Denk aan zoiets simpels als een briefje waar ik mijn belangrijkste motivatie op heb geschreven en wat ik kan doen als de zucht sterker wordt. Ik lees het door en het werkt!
Mijn leven is zoveel fijner geworden. Ik voel me gezonder, leef bewuster en ben meer ontspannen. Op aanraden van Marit heb ik naar een andere, rustigere functie gesolliciteerd. Ik wist niet eens dat ik dit werk kan doen. Ik had ook niet gedacht dat er een oplossing zou zijn voor mijn verslaving, maar die was er wel. Ik
ben nu klaar voor de toekomst."
*Niet de werkelijke naam, deze is bij de redactie bekend.
Samen grenzen verleggen
Samen met onze medewerkers, cliënten, familie en naasten en samenwerkingspartners kunnen we grenzen verleggen, bergen verzetten en op plekken komen waar we voorheen niet kwamen. Iedereen kan en weet weer iets anders. En, als het lijkt alsof er niets meer mogelijk is, vinden we samen toch weer een opening, een kans of een stap vooruit. Hoe klein ook.