Ervaringsverhaal van Maureen (18 jaar):

“Afgelopen zomer had ik een paar vervelende ervaringen. Mijn vriend was er met een ander meisje vandoor gegaan. Een vriendin had me steeds op Facebook uitgescholden voor stomme trut. Ik wilde niet meer naar buiten en lag bijna de hele dag op mijn bed. Vervolgens dacht ik dat mijn ouders iets in mijn eten hadden gestopt omdat ik niet meer naar hen wilde luisteren. Ik was radeloos en kwam helemaal niet meer mijn kamer uit. Op een gegeven moment dacht ik dat in mijn hoofd een chip was geplaatst die boodschappen uitzond. Ik werd voortdurend uitgescholden en kreeg opdrachten mezelf wat aan te doen.

Uiteindelijk kwamen mensen van Emergis bij ons thuis. Ik wilde niet met ze praten, maar ze kwamen een aantal keren terug om met mijn ouders te praten. Er was een verpleegkundige die ik wel vertrouwde. Ze leek beter dan de anderen te begrijpen wat er met mij aan de hand was. Ze vertelde over een huis waar jonge mensen zaten die dezelfde vreemde dingen meemaakten als ik.

Ik zit nu zes weken in een gezellig huis met jonge mensen die allemaal last hebben van rare dingen in hun hoofd. Inmiddels slik ik medicijnen en weet ik dat ik last had van een psychose. Heel soms word ik nog bang en vraag  ik me af: zou er toch geen chip in mijn hoofd zitten? Meestal lukt het me nu mezelf gerust te stellen. Ik hoop binnenkort deze nare periode in mijn leven achter de rug te hebben.”

Print